Wydawca treści Wydawca treści

POMNIKI PRZYRODY

Na obszarze administrowanym przez Nadleśnictwo Ustroń zlokalizowanych jest łącznie 20 pomników przyrody ożywionej i nieożywionej. Do pomników przyrody ożywionej należy: 12 pojedynczych drzew, 2 skupiska podwójnych drzew, 1 okaz pnącza

       Do najbardziej wyróżniających się drzew pomnikowych należą:

  • jodła pospolita o obwodzie 416 cm. rosnąca na zachodnich stokach góry Kotarz w Brennej na terenie leśnictwa Hołcyna, uznawana za druga co do grubości jodłę w Polsce.
  • buk pospolity o obwodzie 485 cm. rosnący w Ogrodzonej w lesie Kamieniec na terenie leśnictwa Kalembice, będący najokazalszym przedstawicielem tego gatunku na terenie Powiatu Cieszyńskiego .
  • klon jawor o obwodzie 367 cm. rosnący w pobliżu żródlisk potoku Nostrożny w Brennej na terenie leśnictwa Bukowa.
  • cis pospolity/ dwupniowy/ o obwodach pni 147 cm. i 152 cm. rosnący w Brennej Leśnicy, prawdopodobnie najstarszy spośród wszystkich drzew będący w wykazie.
  • sosna pospolita o obwodzie 255 cm. rosnąca w Czarnym Lesie w Górkach Wielkich na terenie leśnictwa Równica, nie mająca sobie równej grubością w Powiecie Cieszyńskim.

 

       Do pomników przyrody nieożywionej należą 4 jaskinie oraz 1 głaz narzutowy.

       Wszystkie jaskinie, pomniki przyrody nieożywionej położone są na terenie Gminy Brenna.

       Najdłuższą i najgłębszą spośród tych jaskiń jest Jaskinia w Trzech Kopcach położona na południowych stokach Trzech Kopców w leśnictwie Bukowa, będąca jednocześnie drugą jaskinią pod względem długości w polskich Karpatach Fliszowych. Łączna długość jej korytarzy wynosi 1244 m. a głebokość -28 m.

       Jaskinia Głęboka w Stołowie położona na południowo- zachodnich stokach góry Stołów w leśnictwie Bukowa jest pierwsza jaskinią w Polsce uznaną za pomnik przyrody przez Radę Gminy.

       Do bardzo cennych pomników przyrody nieożywionej należy również głaz narzutowy granitowy "Rosnący Kamień" z pogórza w leśnictwie Górki. Jest on bardzo ważny ze względu na swoją lokalizację, która jednocześnie wyznacza południową granicę maksymalnego zasięgu lądolodu plejstoceńskiego.