1) Rezerwat „Kopce"

       Rezerwat częściowy o powierzchni 14,74 ha. Chroni cenne fragmenty lasu mieszanego z lipą i wieloma rzadkimi roślinami runa. Na terenie rezerwatu występują żyły skały wulkanicznej, tzw. cieszynit.

2) Rezerwat „Skarpa Wiślicka" 

       Rezerwat częściowy o powierzchni 27,38 ha. Przedmiotem ochrony są zespoły lasów wyżynnych, oraz liczne stanowisko cieszynianki wiosennej. Istotą rezerwatu „Skarpa Wiślicka" jest dobrze zachowany, rzadki w tej okolicy fragment lasu, który nie został przeznaczony pod uprawy rolne, dzięki ukształtowaniu terenu.

       Wyróżniono tu dobrze wykształcony podgórski łęg jesionowy (Larici remotae-Fraxinetum). Drzewostan tworzą wiązy oraz jesiony z domieszką: graba, dębu, jawora i czereśni. Stwierdzono również żyzną buczynę czosnkową (Dentario glandulosae-Fagetum allietosum) z d-stanem bukowym. W rezerwacie występuje fragment sztucznej świerczyny. Najważniejsze osobliwości: wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum); śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis), cieszynianka wiosenna (Hacquetia epipactis), storczyk blady (Orchis pallens), bluszcz (Hedera helix) i barwinek (Vinca minor).

3) Rezerwat „Zadni Gaj"

       Rezerwat częściowy o powierzchni 5,73 ha. Przedmiotem ochrony jest stanowisko cisa pospolitego. Najważniejsze osobliwości: cis pospolity (Taxus baccata) i wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum).

4) Rezerwat „Lasek Miejski nad Olzą"

       Rezerwat ścisły o powierzchni 3,23 ha. Teren ten został uznany za rezerwat w celu ochrony naturalnego lasu liściastego o charakterze grądu i łęgu ze stanowiskiem cieszynianki. Lasek nad Olzą stanowi w całości las pochodzenia naturalnego. Jest to zespół grądu subkontynantalnego (Tilio-Carpinetum) z drzewostanem grabowo-dębowo-lipowym z domieszką jawora, modrzewia, klona i jesiona w wieku ok. 180 lat, z licznymi okazami pomnikowymi. W runie występują rozległe stanowiska cieszynianki wiosennej (Hacquetia epipactis).

5) Rezerwat „Czantoria"   

       Rezerwat częściowy o powierzchni 97,80 ha. Przedmiotem ochrony są dolnoreglowe siedliska o charakterze naturalnym, oraz stare, naturalne drzewostany z miejscowym ekotypem świerka. D-stany na tym obszarze liczą od kilkunastu do 140 lat. Dominującym gatunkiem jest buk a następnie świerk, jodła, jawor, jesion. Wyróżniono tu żyzną buczynę (Dentario glandulosae-Fagetum), kwaśną buczynę (Luzulo nemorosae-Fagetum), jaworzynę karpacką (Sorbo-Aceretum). Szczególną wartość mają zbiorowiska z d-stanem jesionowo-jaworowym znane ze Słowacji i Moraw jako Mercuriali-Fraxinetum.