Jeże potrzebują naszej pomocy bo wciągu ostatnich dekad drastycznie zmniejszyło się ich naturalne środowisko. Lubią lasy liściaste i mieszane oraz tereny rolniczo- leśne , na których występują kępy krzewów i zarośli.  Środki ochrony roślin wykorzystywane w rolnictwie, uprawy wielkoobszarowe dramatycznie uszczupliły  bazę pokarmową tych zwierząt, w której pierwsze miejsce zajmują owady. W ciągu doby jeden jeż zjada szklankę owadów w różnym stadium rozwoju. Jest największym owadożernym ssakiem występującym w Polsce, od 2014 roku objętym częściową ochroną. W praktyce oznacza to prawny obowiązek udzielania jeżom pomocy. Przyjazna postawa człowieka może pomóc uniknąć temu gatunkowi zagłady.

Jeż spędza zimę w hibernacji, ale dotyczy to tylko zdrowych, dorosłych, dobrze odżywionych okazów. Zbyt młode jeże nie są zdolne do hibernacji . Jeśli jesienią lub wczesną zimą ktoś znajdzie jeża wielkości pomarańczy, sporego grapefruita czy nawet dużego, ale niedożywionego jeża , to taki osobnik nie osiągnie stanu hibernacji i bez ingerencji człowieka na pewno zamarznie. Warto mu pomóc dokarmiając surowym , drobno posiekanym mięsem wołowym lub wysokiej jakości mokrą karmą dla kotów . Do picia dajemy jeżowi wodę, w żadnym wypadku nie można dawać mleka krowiego, które jest dla niego zabójcze. Warto również zadbać o zimowe schronienie dla jeży.  Przede wszystkim zostawić w ogrodzie kopce z  gałęzi i liści, pod którymi jeże szukają zimowego schronienia.