Zima to dla większości dzikich zwierząt okres naturalnej selekcji. Najsilniejsze osobniki, które przetrwają do wiosny dadzą początek kolejnym pokoleniom. Strategii na przetrwanie chłodu i braku pożywienia jest wiele. Pierwszym z nich jest ucieczka do cieplejszych stref klimatycznych. Ten sposób wybiera wiele ptaków , które wraz z nastaniem pierwszych jesiennych chłodów odlatuje do ciepłych krajów, by ponownie wrócić na okres lęgowy w marcu i kwietniu. Drugim sposobem jest przespanie zimy. Warto jednak pamiętać, że są różne rodzaje snu: sen zimowy, hibernacja czy  diapauza. Ta ostatnia jest szczególnie popularna wśród owadów. W tym przypadku znacznie częściej niż postaci dorosłe (imago) zimują określone stadia rozwojowe: jaja, larwy lub poczwarki. Ponieważ następuje wtedy zahamowanie ich wzrostu i rozwoju mówimy o diapauzie. Jeśli od zimy nie da się uciec ani jej przespać pozostaje ją przetrwać. Wiele gatunków zwierząt gromadzi na tę najtrudniejszą porę roku zapasy. Ciekawym przykładem zapobiegliwości jest np. kret, który obok specjalne przygotowanego gniazda zimowego ma też spiżarnię, a w niej cały zapas żywych dżdżownic. Zamiast  gromadzić żywność, można również sezonowo zmienić dietę na pokarm, który zimą jest łatwiej dostępny. To strategia przetrwania wielu ptaków osiadłych. Dzięcioły, które  latem żywią się głównie różnymi owadami,  zimą zmieniają pokarm na nasiona drzew i krzewów. Zwierzęta drapieżne takie jak kuna czy wydra w czasie zimy zmieniają aktywność i tryb życia, a niektóre gatunki okresowo stają się padlinożercami.